Waar scholieren jaren toewerken naar het moment van de uitgehangen vlag en daarmee het begin van hun studententijd, is deze realiteit binnen een aantal weken tijd volledig veranderd. De introductieweken vormen de periode waarbij studenten zich oriënteren op de stad, opleiding als wel de eventuele aansluiting bij verenigingen. Maar nog iets veel belangrijkers: een nieuwe groep vrienden, aansluiting bij studiegenoten binnen een stad die je zelf misschien nog niet kent. Door het corona virus moeten wij onszelf helaas in de hand houden. De introductieweken zijn voornamelijk online, er komen 1.5 meter borrels met kleine groepen en in person-lessen zijn voorlopig nog niet aan de orde. Maar kunnen we hier een meer positieve draai aangeven?
Maart 2020, het corona virus was ook in Nederland aanwezig. De universiteit moest zo snel mogelijk online-onderwijs verzorgen, maar dit was niet zomaar geregeld. Veel lessen vervielen, de horeca lag stil en dit tezamen zorgden ervoor dat ons studentenleven op pauze werd gezet. De eerste dagen verliepen chaotisch. Ineens was de sneltrein tot stilstand gebracht. Om mij heen voelde ik veel verzet. Iedereen was onrustig en vol energie welke langzaam omsloeg naar een rusteloosheid: waar is de adrenaline van het dagelijkse leven gebleven?
Waar ik mij buiten studie om voornamelijk bezighield met het checken van Whatsapp, Instagram en Facebook waren de tijdlijnen vol met foto’s van iedereen die ging wandelen. Het enige wat op dat moment nog kon en wat daarmee ook volop werd gedeeld. Na dit een aantal honderd keer voorbij te hebben zien komen was de lol er gauw vanaf. Niemand deed meer iets wat het ‘’waard’’ leek om te delen, niets uitzonderlijks, behalve thuiszitten en online lessen volgen. Binnen no-time was het ‘’nieuwe normaal’’ volledig genormaliseerd.
Deze overgangsfase ging gepaard met moeilijkheden zoals het gevoel van eenzaamheid en gemis van familie en vrienden. Anderzijds bood het ook nieuwe perspectieven. Er werd een Inner circle gecreëerd, waarbinnen tijd en aandacht voor elkaar kwam. Tijdens de oeverloze wandelingen werd gepraat, er werd stilgestaan bij het nu. Wat deed je, wat doe je en wat wil je straks? Vragen waar daarvoor geen ruimte voor leek te zijn, maar waar de ruimte nu tot in de – soms wel beangstigende – oneindigheid aanwezig was.
Ondanks dat de afgelopen weken de drukte langzaam weer is toegenomen is juist de rust die we als studenten ervaarden, belangrijk om te zien en te behouden. Deze rust heeft bij veel voor goede resultaten gezorgd, sporten, betere voeding en bovenal een evenwichtiger leven. Alhoewel onze studententijd incompleet blijft en het gemis groot, kunnen we wel proberen onze beste versie van onszelf neer te zetten. Laten we de rust die de student ten goede is gekomen, af en toe weer opzoeken. Ons daarbij bewust zijn van de hectiek waar we gauw in terug lijken te vallen. Een evenwichtiger leven is soms zo vervelend nog niet!
Anne Schouten
